زیر و بم زندگی کارلس پویول

شروع

15 ساله بود که در تیم نوجوانان محلی پوبلا ده سگور به عنوان دروازه بان بازی می کرد. قد و قواره اش اینگونه بود که او را درون گل می گذاشتند اما به خاطر آسیب دیدگی از ناحیه کتف مجبور شد، پست اش را عوض کند. مربی او را به نوک حمله فرستاد.

کارلس پویول درباره دوران جوانی و بازی فوتبال می گوید: «پدر و مادرم دوست نداشتند که من فوتبالیست شوم. آنها دل شان می خواست که درس بخوانم و به تحصیلات بپردازم.» او بین سال های 1993 تا 1995 در این تیم محلی توپ زد و زمانی که مشخص شد کارلس قطعا در آینده می تواند موفق شود، سر از بارسلونا درآورد. بین سال های 1995 تا 1996 در تیم جوانان بارسا توپ زد و در سال 1996 به تیم بارسلونای سی پیوست.

سی و بی

پس از یک سال حضور نه چندان درخشان در تیم بارسلونای سی، توانست به بارسلونای بی برود. آنجا بود که فرصت بیشتری برای بازی پیدا کرد و توانست خودی نشان بدهد.

تیم های پایه اسپانیا

در سال 1995 میلادی و در حالی که در تیم جوانان بارسا توپ می زد، به تیم ملی زیر 18 سال اسپانیا دعوت شد. برای این تیم 3 بازی انجام داد و 5 سال بعد در سال 2000 به تیم زیر 21 سال دعوت شد و در همین سال در تیم زیر 23 سال هم حضور داشت و به المپیک سیدنی هم رفت و آنجا مدال نقره دریافت کرد.

ورود به تیم اصلی

در سال 1999 و در حالی که هنوز عضو تیم ب بارسلونا بود به خواست لویی فان خال به تیم اصلی رفت و نشان داد که پتانسیل های بالایی در خط دفاعی دارد. در سال 2000 کارلس پویول یکی از بازیکنان تاثیرگذار و مهم آبی اناری ها بود و همان سال هم توسط خوسه آنتونیو کاماچو به تیم ملی اسپانیا دعوت شد.

روش بازی

پویول در زمین بازی با کسی شوخی ندارد. مهاجمان بزرگی مقابلش قرار گرفته و ناکام مانده اند. او بسیار محکم و قلدر در زمین می جنگد، خشن نیست اما محکم بازی کردنش برای مهاجمان ترسناک است. رئیس کلینیک پزشکی بارسلونا درباره مدافع تنومند تیم می گوید: «او قدرت بدنی بسیار بالا و عکس العمل های سریعی دارد. از نظر فیزیکی او بی نظیر است.»

هواداران باشگاه به او لقب «دیوار» داده اند. میگوئل آنخل نادال که مدتی با او همبازی بوده درباره اش می گوید: «کارلس بازیکنی کامل است که بسیار عالی بازی می کند. از همه مهمتر اینکه او به پیراهنش افتخار می کند.»

از او به عنوان یک لیدر هم یاد می کنند. او معمولا بیشتر از سایرین تمرین می کند. هرگاه تمرینات بارسا به پایان می رسید، پویول به کارش ادامه می داد. او حتی روزهای تعطیل هم تمرین می کرد. در سال 2010 گفت: «من تکنیک روماریو، سرعت اورمارس و قدرت کلایورت را ندارم اما از آنها بیشتر تلاش می کنم. من مثل دانش آموزان باهوش نیستم اما وقتی امتحان می دهم، در پایان نمره قبولی دریافت می کنم.» از کارلس پویول به عنوان قلب بارسلونا نیز یاد می شود.

جرارد پیکه مدافع ملی پوش بارسلونا هم می گوید: «او بازیکنی است که اگر 3- صفر پیش باشید و ثانیه های بازی در حال سپری شدن باشد، سر شما فریاد خواهد کشید که چرا حواست جمع بازی نیست! حتی اگر 4- صفر عقب باشیم او بر این باور است که توانایی بردن داریم.»

موها

مدل موهای پویول در نوع خودش جالب است. او را همیشه با این مدل مو در فوتبال می توان دید. روزهای نخست، لویی فان خال فشار زیادی وارد می کرد که پویول موهایش را کوتاه کند. برخی لقب تارزان را به او داده اند که شاید بخشی از این نام مستعار به مدل موهای کاپیتان بارسا برگردد.

مهمترین گل

پویول در دوره بازی های ملی اش تنها 3 گل به ثمر رسانده است. نخستین گل ملی پویول در روز 17 آوریل 2002 و در بازی دوستانه مقابل ایرلند شمالی در بلفاست به ثمر رسید. اسپانیایی ها آن بازی را 5- صفر بردندکه پویول گل چهارم را زد. در روز یازدهم اکتبر 2008 پویول دومین گل ملی اش را زد. در چارچوب رقابت های انتخابی جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی و در زمین استونی پویول گل سوم که آخرین گل لاروخا بود را مقابل میزبانش به ثبت رساند اما سومین گل ملی پویول مهمترین آن بود.

روز 7 ژوئیه 2010 و در دیدار نیمه نهایی رقابت های جام جهانی 2010 مقابل آلمان پویول با پرشی جانانه بالاتر از مدافعان آلمانی ضربه سری زد که دور از دسترس مانوئل نویر به تور دروازه مانشافت چسبید تا اسپانیا آن بازی را برده و راهی بازی نهایی شود.

حامی مالی

کارلس پویول زیاد اهل بازی کردن فیلم تبلیغاتی و حضور در پوسترها نیست اما همه می دانیم که بخش عمده ای از درآمدهای بازیکنان فوتبال از حامیان مالی است که انتظار دارند بازیکنان برایشان تبلیغ کنند. اصلی ترین حامی مالی پویول، شرکت نایک است.

به همین دلیل قراردادش با نایک باعث شد که این شرکت تولیدکننده ورزشی، کفش هایی با نام پویول را تولید کند. کفش هایی که گفته می شود اختصاصی فینال لیگ قهرمانان اروپا است.

ساعت اختصاصی

یک شرکت تولید کننده ساعت، مدلی را تولید کرد که نامش مخفف اسم و فامیل کارلس پویول بود: «Carles PuyoliSaforcada»یا همان CPS.

پیام به کودکان سرطانی

در روز جهانی مبارزه با سرطان، پویول با انتشار پیامی حمایت خود را از مقابله با سرطان اعلام کرد و گفت که در کنار این مبارزه قرار دارد. او به خانواده هایی که اعضایشان با سرطان دست و پنجه نرم می کنند نیز دلگرمی و امیدواری داد. پویول در صفحه خود در شبکه اجتماعی این عکس را کار کرد.

اهل مطالعه

می گوید زیاد اهل بیرون رفتن و گردش نیست: «بیشتر دوست دارم مطالعه کنم. برای همین خانه بهترین جا برای من است.» با اینکه به نظر می رسد با این روحیات آدم خوش مشرب و خونگرمی باشد اما برخوردهایش آرام و مودبانه است. بی حاشیه، متین و آرام.

خودرو

قرارداد باشگاه بارسلونا با شرکت آئودی باعث شد که ستارگان این تیم هر کدام صاحب یک مدل خودرو از آئودی شوند. کارلس پویول هم یک دستگاه آر اس 6 گرفت و از آن هم در سطح شهر استفاده می کند.

خداحافظ کاپیتان

مهم نیست طرفدار اسپانیا یا بارسلونا باشی. مهم نیست که بازیکن مورد علاقه ات چه کسی باشد؛ مهم این است که فوتبالدوست باشی و درک کنی که کارلوس پویول چه بازیکنی بود و در چه سطحی فوتبال بازی می کرد. آن وقت است که از رفتن اش ناراحت می شوی و حتما می گویی که دنیای فوتبال در حال از دست دادن یک ستاره دیگر است.

کاغذ دیواری

وقتی آوازه بارسایی ها تمام دنیا را برداشت و آنها با سرمربیگری خوسپ گواردیولا دنیا را درنوردیدند، بسیاری از کودکان و نوجوانان شیفته ستارگان آبی اناری شدند. عشق به کارلس پویول برای نوجوانان و جوانان فوتبالدوست حد و مرزی نمی شناخت. بنابراین عده ای هم دست به کار شدند تا این علاقه تبدیل به یک کاسبی شده و به اتاق کودکان راه پیدا کند. مدل هایی از طراحی می تواند اتاق کودکان را تبدیل به یک ورزشگاه فوتبال کند!

دیدار با الگو

پویول از این که ریوالدو را دیده و با او عکسی به یادگار گرفته هیجان زده است. او از ریوالدو به عنوان یک الگو نام می برد. عکس این 2 در رختکن بارسلونا یادآور خاطرات زیادی است. 2 بازیکن از 2 نسل متفاوت که ستاره بزرگتر قصد خداحافظی ندارد اما پویول به فکر بازنشستگی افتاده است!