6 کلاسیکو در فینال جام حذفی؛ از جنگ داخلی تا اشک‌های مسی

بارسلونا و رئال مادرید شش بار در فینال جام حذفی به مصاف هم رفته‌اند و هر کدام در این نبردها سه برد کسب کرده‌اند.

رئال مادرید 3 – بارسلونا 3. جام حذفی در دوران 112ساله‌اش شش فینال کلاسیکو به خود دیده است. سه بارش را بارسلونا برده و سه بارش را رئال مادرید. اما اکنون نوبت به فینال – کلاسیکو هفتم رسیده است.

مردان کارلو آنچلوتی در سه‌شنبه شب اولین تیمی در تاریخ شدند که توانست بدون دریافت حتی یک گل به فینال برسد. آنها در مجموع پنج بر صفر اتلتیکو، مدافع عنوان قهرمانی را بردند.

اما بارسلونا هم تا فینال عالی کار کرد. مردان جراردو مارتینو به جز یک بازی تمامی دیدارهایشان را بردند تا در 19 آوریل به مصاف رئال مادرید بروند.

اولین باری که بارسا در فینال جام حذفی با مادرید بازی کرد در سال 1936 بود. یعنی یک ماه پیش از آغاز جنگ داخلی اسپانیا.

ادامه ی خبر در ادامه ی مطلب...

بارسلونا و رئال مادرید شش بار در فینال جام حذفی به مصاف هم رفته‌اند و هر کدام در این نبردها سه برد کسب کرده‌اند.

 رئال مادرید 3 – بارسلونا 3. جام حذفی در دوران 112ساله‌اش شش فینال کلاسیکو به خود دیده است. سه بارش را بارسلونا برده و سه بارش را رئال مادرید. اما اکنون نوبت به فینال – کلاسیکو هفتم رسیده است.

مردان کارلو آنچلوتی در سه‌شنبه شب اولین تیمی در تاریخ شدند که توانست بدون دریافت حتی یک گل به فینال برسد. آنها در مجموع پنج بر صفر اتلتیکو، مدافع عنوان قهرمانی را بردند.

اما بارسلونا هم تا فینال عالی کار کرد. مردان جراردو مارتینو به جز یک بازی تمامی دیدارهایشان را بردند تا در 19 آوریل به مصاف رئال مادرید بروند.

اولین باری که بارسا در فینال جام حذفی با مادرید بازی کرد در سال 1936 بود. یعنی یک ماه پیش از آغاز جنگ داخلی اسپانیا.

لبته آن فینال را به دلیل یک واکنش عالی ریکاردو سامورا، دروازه‌بان اسطوره‌ای اسپانیا به یاد می‌آورند. سامورا آخرین بازی‌اش را در اسپانیا انجام می‌داد. این دروازه‌بان که نامش روی جایزه بهترین دروازه‌بان لالیگا گذاشته شده و هنوز هم یکی از بهترین‌های تاریخ تیم ملی اسپانیا به شمار می‌رود، با بارسلونا دو بار فاتح جام حذفی شد اما در این مسابقه برای رئال به میدان رفت و نگذاشت تیم سابقش قهرمان جامی شود که در آن هنگام کوپا دلا رپوبلیکا (جام جمهوری) نام داشت و بعدها کوپا دل‌ری (جام حذفی) نام گرفت. او با رئال مادرید دو بار فاتح جام حذفی شد و در این مسابقه هم در دقیقه پایانی بازی ضربه جوزپ اسکولا را دفع کرد تا نتیجه دو بر یک بماند و رئال با جام به خانه برود. جام حذفی تا سال 1939 که جنگ داخلی تمام شد برگزار نشد.

بارسلونا باید سه دهه صبر می‌کرد تا انتقام بگیرد. آنها کلاسیکو بعدی در فینال را بردند. آن هم در سانتیاگو برنابئو. در دیداری جنجالی که فرناندو سونسونگی در دقیقه 6 گل به خودی زد. بارسلونا فاتح جام حذفی شد که این بار نامش شده بود کوپا دل‌جنرالیسیمو (جام سپهسالار). آنها جام را از دستان خود سپهسالار، یعنی ژنرال فرانسیسکو فرانکو، دیکتاتور بدنام اسپانیا دریافت کردند!

سومین دیدار دو تیم در فینال در سال 1974 بود. مادرید در لالیگا در خانه به بارسا با یوهان کرویف 5 بر صفر باخته بود و آمده بود تا انتقام بگیرد. و این انتقام را در بیسنته کالدرون گرفت. در آن هنگام البته بازیکنان خارجی حق بازی در جام حذفی را نداشتند و مادرید از حضور گونتر نتزر آلمانی و اسکار ماس آرژانتینی محروم بود، و بارسا هم کرویف و هوگو سوتیل پرویی را نداشت. مادرید در دیداری یک‌طرفه در دقیقه هفت پیش افتاد و بازی را چهار بر صفر برد. سانتیانا و پیری هم در میان گل‌زنان بودند.

نه سال گذشت تا دو تیم باز هم در فینال به هم برسند. این بار در نبردی جنجالی در ساراگوسا. دیه‌گو مارادونا که خوسه آنتونیو کاماچو و پاکو بونت خطاهای بسیار خشنی رویش انجام می‌دادند گل اول را برای ویکتور مونیوس ساخت و هرچند سانتیانا کار را مساوی کرد، اما مارکوس آلونسو با ضربه سر گل پیروزی‌بخش بارسا را زد تا جام به کاتالونیا برگردد. مادرید در آن هنگام به «نایب قهرمان ابدی» شهرت یافته بود. آنها در آن فصل در لالیگا، جام حذفی، کوپا دلا لیگا (مشابه جام اتحادیه برخی کشورها)، جام برندگان جام اروپا و سوپرجام اروپا دوم شدند.

بارسا در سال 1990 باز هم برنده شد. آن هم در مسابقه‌ای پایاپای که گل‌های نیمه دوم گیرمو آمور و خولیو سالیناس بارسا را برنده کرد. فرناندو ایئرو از رئال هم در نیمه اول اخراج شد. آن جام اولین قهرمانی یوهان کرویف در مقام مربی بارسلونا بود. مربی هلندی در انتهای فصل دوم حضورش در بارسا در آستانه اخراج بود. آمور می‌گوید: «ما نیاز به قهرمانی داشتیم چون آخرین گزینه ما در آن فصل بود. در باشگاه حرف‌های خاصی می‌شنیدیم، اما بردن جام حذفی به ما اعتماد به نفس داد». در آن دوران بود که تیم رویایی بارسا متولد شد.

اما مردان ژوزه مورینیو در سال 2011 اولین جام خود را با مادرید در مستایا کسب کرد. پس از تساوی بدون گل در 90 دقیقه، کریستیانو رونالدو با ضربه سری زیبا سانتر آنخل دی‌ماریا را به گل تبدیل کرد تا سفیدپوشان پیروز شوند. آنها بازی را ده‌نفره به پایان بردند چون دی‌ماریا در اواخر بازی اخراج شد.

شش فینال کلاسیکو
نتیجه	ورزشگاه	سال
RM 2-1 FCB	Mestalla	1936
FCB 1-0 RM	Bernabeu	1968
RM 4-0 FCB	Calderon	1974
FCB 2-1 RM	Romareda	1983
FCB 2-0 RM	Mestalla	1990
RM 1-0 FCB	Mestalla	2011

او متعلق به گروهی منحصر به فرد از مربیان است که تصمیمات صحیح داوران را نقد می کنند. تنها عضو گروه هم خودش است
- مورینیو درباره پپ پس از جام حذفی 2011
بارسایی‌ها در وقت معمول تصور می‌کردند با گل پدرو پیش افتاده‌اند، اما این گل آفساید اعلام شد. تصاویر آهسته نشان می‌داد تصمیم داور صحیح بوده هرچند که او میلی‌متری در آفساید بود. پپ گواردیولا گفت که اگر تیزبینی کمک داور نبود بارسا قهرمان می‌شد. مورینیو دوست سابقش را به سخره گرفت و گفت گواردیولا به دسته‌ای از مربیان تعلق دارد که تصمیمات صحیح داوران را زیر سوال می‌برند و البته خودش در این دسته تنهاست!

در آن هنگام دو تیم در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان هم به مصاف هم رفتند و گواردیولا در نشست خبری معروفش به‌شدت به مورینیو تاخت. در جریان جشن‌های پس از بازی بود که بازیکنان رئال سوار بر اتوبوس با جام دور افتخار زدند و جام از دستان سرخیو راموس به زمین افتاد! لیونل مسی هم پس از بازی در رختکن بسیار گریست.

اکنون دو تیم در 19 آوریل و احتمالا در مستایا به مصاف هم می‌روند. این بار چه اتفاقاتی در راه است؟